ارزیابی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی (مطالعه موردی: آبخوان های ساوه و اراک)

Authors

کیومرث ابراهیمی

شهاب عراقی نژاد

مهدی محمدی قلعه نی

abstract

در تحقیق حاضر دو آبخوان ساوه و اراک به منظور بررسی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی در شرایط متفاوت اقلیمی انتخاب شدند. از نرم­افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی در جهت ارزیابی تغییرات مکانی و زمانی تراز و کیفیت آب زیرزمینی استفاده گردید.  نتایج تحقیق نشان داد که متوسط افت سطح آب زیرزمینی در طی 7 سال در 57 حلقه چاه محدودة دشت اراک برابر با 38/3 متر و در 63 حلقه چاه مورد مطالعه در آبخوان ساوه برابر 19/10 متر بوده است. همچنین افت متوسط سالانه سطح آب زیرزمینی در منطقة ساوه قبل از بهره­برداری از سد ساوه برای دورة 1373-1366 برابر 98/0 ­متر و در  سال­های بعد از بهره­برداری، 1387-1374 معادل 47/1 ­متر بدست آمد. از لحاظ طبقه­بندی کیفیت آب زیرزمینی بر اساس روش ویل­کاکس جهت مصارف کشاورزی، آبخوان ساوه به چهار دسته و آبخوان اراک به سه دسته طبقه­بندی شدند. به طوریکه حدود 16 درصد از کل مساحت محدودة ساوه در کلاس c4-s2، 46 درصد در کلاس c4-s1، 30 درصد در کلاس c3-s1 و 8 درصد در کلاس c2-s1 قرار گرفت. در مورد آبخوان اراک از کل مساحت محدودة مورد مطالعه 42 درصد در کلاس c4-s1، 56 درصد در کلاس c3-s1 و 2 درصد در کلاس c2-s1 قرار گرفت. در بررسی اثرات فصول تر و خشک و نیز عمق آب زیرزمینی بر کیفیت آب زیرزمینی آبخوان­های ساوه و اراک، مشخص شد که کیفیت آب زیرزمینی در فصول تر نسبت به فصول خشک و در چاه­های با عمق کمتر نامطلوب­تر است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ارزیابی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی (مطالعه موردی: آبخوان‌های ساوه و اراک)

در تحقیق حاضر دو آبخوان ساوه و اراک به منظور بررسی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی در شرایط متفاوت اقلیمی انتخاب شدند. از نرم­افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی در جهت ارزیابی تغییرات مکانی و زمانی تراز و کیفیت آب زیرزمینی استفاده گردید.  نتایج تحقیق نشان داد که متوسط افت سطح آب زیرزمینی در طی 7 سال در 57 حلقه چاه محدودة دشت اراک برابر با 38/3 متر و در 63 حلقه چاه مورد مطالعه در آبخوان ساوه برابر 19/10...

full text

بررسی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی آبخوان دشت خوی

: دشت خوی در شمال غرب کشور و در شمال استان آذربایجان غربی گسترده شده است. شهر خوی مهم ترین شهر در این دشت محسوب می گردد. این منطقه جزء مناطق سرد و خشک محسوب شده و متوسط بارندگی آن 344 میلی متر می باشد. منابع آب سطحی منطقه عمدتأ شامل دو رودخانه ی قطور و الند می باشد. هدف از این پژوهش بررسی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی دشت خوی و تعیین آلودگی فلزات سنگین در مناطق مختلف دشت می باشد. سفره های تحت ...

15 صفحه اول

بررسی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی آبخوان دشت تبریز

در محدوده مطالعاتی، تیپ اصلی آب زیرزمینی na-cl می باشد. بررسی دیاگرام شولر نشان می دهد که کیفیت آب اکثر نمونه ها از نظر آشامیدن در رده متوسط تا کاملا نامطبوع قرار دارد و تنها یک نمونه در رده خوب می باشد. همچنین تمامی نمونه¬ها از نظر مصارف صنعتی دارای خاصیت خورنده می باشند. دیاگرام ویلکوکس نشان می دهد که کیفیت آب کشاورزی نمونه های آب زیرزمینی دشت تبریز در رده متوسط تا نامناسب قرار دارند. بررسی ...

15 صفحه اول

ارزیابی پارامترهای کیفی آب زیرزمینی با استفاده از GIS و زمین‌آمار (مطالعه موردی: آبخوان دشت شهربابک)

آب­های زیرزمینی از منابع مهم بهره­برداری ازآب در مناطق خشک و نیمه­خشک می­باشند. هدف از این پژوهش ارزیابی دقت روش­های درونیابی جهت پیش­بینی پراکنش مکانی تعدادی از شاخص­های کیفی آبهای زیرزمینی دشت شهربابک واقع در غرب استان کرمان می­باشد. در این مطالعه ابتدا داده­های کیفی 56 حلقه چاه با توجه به پراکنش و صحت آن­ها در سال آبی 91-1390 انتخاب، و سپس کنترل و بازسازی داده­ها صورت گرفت. آزمون کلوموگروف- ...

full text

پهنه بندی پتانسیل بهره برداری از منابع آب زیرزمینی با استفاده از داده های کمی و کیفی آبخوان دشت نیشابور

با توجه به عدم وجود رودخانه‌های دائمی، بنابراین حفظ و صیانت از منابع آب زیرزمینی باید در اولویت برنامه‌های مدیریت منابع آب کشور قرار گیرد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت منابع آب زیرزمینی دشت نیشابور می باشد تا بتوان بر اساس اطلاعات کمی و کیفی آب های زیرزمینی دشت به نقشه های پهنه بندی پتانسیل بهره برداری از منابع آب زیرزمینی دست یافت. بطور کلی با توجه به نتایج آزمایشات پمپاژ متوسط ضریب انتقال و ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
دانش آب و خاک

Publisher: دانشگاه تبریز

ISSN 2008-5133

volume 21

issue 2 2011

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023